*هیچ عشقی وجود نداره*
چقدر با تو من آرومم همین لحظه که میخندی
همه آشفتگی میره تو که موهاتو میبندی
بگیر دستامو عاشق شم بدون ِ عشق میپوسم
تو که چشماتو میبندی میام پلکاتو میبوسم
تو آغوشم که میخوابی دیگه دلواپس چی شم
تو مرز عشق درست میرم دارم عاشق ترم میشم
تو آغوشم که میخوابی چشام جز تو نمیبینه
تموم زندگیم واسم شبیه خواب شیرینه
دوستت دارم چون تنها ترین ستاره زندگی منی
دوستت دارم چون تنها ترین
مصراع شعر منی
دوستت دارم چون تنها ترین فکر منی
دوستت دارم چون زیبا ترین
لحظات منی
دوستت دارم چون زیبا ترین رویای خواب منی
دوستت دارم چون زیباترین
خاطرات منی
دوستت دارم
خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.خسته شدم بس که از سرما لرزیدم...
بس که این کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم پاهایم به من میخندد...
خسته شدم بس که تنها دویدم...
اشک گونه هایم را پاک کن و بر پیشانیم بوسه بزن...
می خواهم با تو گریه کنم ...
خسته شدم بس که...
تنها گریه کردم...
می خواهم دستهایم را به گردنت بیاویزم و شانه هایت را ببوسم...
خسته شدم بس که تنها ایستادم
ای ساربان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
در بستنِ پیمان ما
تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان، بر پا بود
این عشق ما بماند بجا
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
فنا نگیرد ز دنیای فانی
شراره عشقی که شد آسمانی
به یاد یاری خوشا آه و اشکی
به سوز عشقی خوشا زندگانی
همیشه خدایا محبت دلها
به قصه بماند به نام دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شود
حکایت ما جاودانه شود
ای کاروان ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من جان و دل مرا می بری
ای کاروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
جزیره
من همون جزیره بودم ، خاکی و صمیمی و گرم ، واسه عشق بازی موجها
، قامتم یه بستر نرم ...
یه عزیز دردونه بودم ، پیشه چشم خیسه موجها ، یه نگین سبز خالص ،
توی انگشتر دریا ...
تا که یک روز تو رسیدی ، توی قلبم پا گذاشتی...!!! غصه های عاشقی رو
، تو وجودم جا گذاشتی...
زیر رگبار نگاهت ، دلم انگار زیرو رو شد ، برای داشتن عشقت ، همه جونم
آرزو شد.
تا نفس کشیدی انگار ، نفسم برید تو سینه ، ابر و باد و دریا گفتن ، حس
عاشقی همینه.
اومدی تو سرنوشتم ، بی بهونه پا گذاشتی ، اما تا قایقی اومد ، از منو دلم
گذشتی؟؟؟ رفتی با قایق عشقت ، سوی روشنی فردا ، منو دل اما
نشستیم ، چشم به راهت لب دریا...
دیگه رو خاک وجودم ، نه گلی هست نه درختی ، لحظه های بی تو بودن ،
می گذره اما به سختی!
دل تنها و غریبم ، داره این گوشه میمیره ، ولی حتی وقت مردن ، باز
سراغتو میگیره..... میرسه روزی که دیگه ، قعر دریا میشه خونم ، اما تو
دریای عشقت ، باز یه گوشه ای می مونم.
من همون جزیره بودم ، خاکی و صمیمی و گرم ، واسه عشق بازی موجها
، قامتم یه بستر نرم ...
یه عزیز دردونه بودم ، پیشه چشم خیسه موجها ، یه نگین سبز خالص ،
توی انگشتر دریا ...
منو دریا منو بارون منو آسمون صدا کن
اسممو واژه به واژه تو دل ترانه جا کن
منو تنها منو عاشق منوخوب من صدا کن
منو از همین ترانه واسه ما شدن صدا کن
منو بی واژه صدا کن هم صدا تر از همیشه
به همون اسم عزیزی که برات کهنه نمیشه
واسه زندگی صدا کن واسه هر چی عاشقانس
واسه حرفای قشنگی که نگفته عاشقانس
منو شب صدا کن اما اون شبی که تو رو داره
اون شبی که جای ماهش تورو پیش من بیاره
منو ایینه صدا کن که می خوام مثل تو باشم
که برای با تو بودن می خوام از خودم جدا شم
تمامه دنیام
تو قعر دستات
خلاصه میشه
واسه همیشه
دیوونه میشم
راهی راهه
این خونه میشم
دیوونه میشم..
تا آخرین لحظه ی عمرم
عشق تو توو بغل میگیرم
اون لحظه ای که دستام جدا شه
بدون که آروم دارم میمیرم
دارم می میرم
یک شبو یک روز
با تو نفس بود
بعدش تمامه
دنیا قفس بود
حیف ندونستی
منم مثل تو
تو کُنج رویا
عاشق دریام
بعضی آدما یهو میان _ یهو زندگیتو قشنگ میکنن
یهو میشن همه دل خوشیت
یهو میشن دلیل خنده هات
یهو میشن دلیل نفس کشیدنت
بعد همینجوری
یهو میرن
یهو آرزوهاتو خراب میکنن
یهو میشن دلیل همه غصه هاتو همه اشکات
یهو میشن سبب بالا نیومدن نفست
نمیدونم چرا یهو دلم گرفت!!!
هوا گرفته تو آسمون نیست دیگه حتی یه ستاره
برام مهم نیست هوای من حال و هوای تو رو داره
بارون گرفته کوچه اگرچه کوچه ی تاریکی باشه
قشنگه وقتی چتری که بالا سرمونه یکی باشه
***
آسمون باز باشه یا که بگیره
روز روشن باشه یا شب تیره
می خواد آفتاب باشه یا که بباره
تو که با من باشی فرقی نداره
همیشه تنگ غروب بی تو دلگیره
آسمون کاره ای نیست دل من گیره
حالا که پیش توام پرم از حس خوب
آسمون چشمای توست از طلوع تا غروب
***
آسمون باز باشه یا که بگیره
روز روشن باشه یا شب تیره
می خواد آفتاب باشه یا که بباره
تو که با من باشی فرقی نداره
***
هوا گرفته تو آسمون نیست دیگه حتی یه ستاره
برام مهم نیست هوای من حال و هوای تو رو داره
بارون گرفته کوچه اگرچه کوچه ی تاریکی باشه
قشنگه وقتی چتری که بالا سرمونه یکی باشه
فاصله بین ما کوهه فاصله بین ما دریاست
فرصت دیدنت تنها گوشه ی دنج یک رویاست
تو رو تو رویاهام بردم دیدنت دیگه راحت شد
یه روزم آخرش شاید رویاهام واقعیت شد
دیگه هستی تا ابد تو شعرام دیگه موندی تا ابد توی رویام
دیگه هستی تا ابد توی شعرام تا ابد توی حرفام تا ابد توی رویام
نمی دونم چطور میشه منم تو رویاهت باشم
هرجای قصه که میری بیام و پا به پات باشم
شاید اون لحظه ها با هم بهترین لحظه ها باشه
شاید از اون جا راهی هست رو به این دنیا پیدا شه
دیگه هستی تا ابد تو شعرام دیگه موندی تا ابد توی رویام
دیگه هستی تا ابد توی شعرام تا ابد توی حرفام تا ابد توی رویام
