فقط*خدایا*گاهی
فـقـط یــک پـیـکــ از شـرابِ نـگــاهــت خــوردم...
چــند ســالــه بـــودنــد ایـــن چـــشـمــانـت؟
عــمــری گــذشـت و هـــنــوز وقــتـی بــه تــو فکـــر مــی کــنم
تــــلـــــو تــــلــــو مـی خورمـــ....
منـتظــرم خـدایـا..
خـط پـایـانـت کـو؟..
آیـا جَهـنمـتـــ همـین جـایــی کـه هسـتـیم،نیــستــــ؟
من آتشـت را بـه "نامــردی"هـا،"دورویـی"ها و
"خیــانــت"ها تــرجـیح می دهـــم...
گـاهـی با یـک قطـره،لـیوانـی لبـریز مـی شـود..
گـاهـی با یـک کلـام،قلـبی آسـوده و آرام مـی گـردد..
گـاهـی با یـک کلمـه،انسـانـی نابـود می شـود..
گـاهـی با یـک بـی مهـری،دلـی می شکـند..
مراقـبِ بعضـی "یـــک هــا" باشـیم..
در حــالی که "نـاچـیزنـد"،
"همـه" چــیــزند....