آشنایی
دراشنایی امروز مینویسم تا در بیگانگی فردا به یادم باشی
به تو اندیشیدن را عادتی ساخته ام بهر تنهایی خویش ,
دل به دل راه ندارد هرگز
مردمان میگویند دل به دل راه قشنگی دارد
که درونش همه عشق است و وفا
و ندارد راهی به درِ بستهِ خاموش جفا
حال من میگویم
دل به دل راه ندارد هرگز
به یقین؛ دل به دل راه اگر داشت تو می دانستی
که دلم را به قشنگی نگاهت بستم
و چقدر محتاج نگاهت هستم
باز میدانستی که تَرَکِ سبزِ غرورم از چیست
وچرا خانه دل بی تو تهی است
دل به دل راه اگر داشت تو میدانستی
من هوسِ خالی از احساس تو را می دانم
و پای عهدم تا ابد می مانم
دل به دل راه ندارد هرگز
به یقین دل به دل راه اگر داشت تو می دانستی
که نباید بروی
که نباید بروی
به خدا بی تو دلم می میرد
