صفات نیک و بد
انسانها به شیوه هندیان بر سطح زمین راه میروند.
با یک سبد در جلو و یک سبد در پشت.
در سبد جلو، صفات نیک خود را میگذاریم.
در سبد پشتی، عیبهاى خود را نگه میداریم.
به همین دلیل در طول زندگى چشمانمان فقط صفات نیک خودمان را میبیند
و عیوب همسفرى که جلوى ما حرکت میکند.
بدین گونه است که درباره خود بهتر از او داورى میکنیم،
غافل از آن که نفر پشت سرى ما هم به همین شیوه درباره ما میاندیشد.