هنوزم از تب تو داغه دستام   

هنوز از رفتنت گیج و کلافم

توحالا دوری از من قده دنیا

 ولی من توی فکره اعترافم

تو باید گریه هامو می شنیدی

تو باید راز چشمامومی خوندی

محاله زندگیم بی عشق بی تو

تو باید تا ابد با من میموندی

حالا من موندمو این اطاقویه دنیا خاطره

محاله محاله عزیزم تورویادم بره

نمی دونه روزی بی تو بودن

چه حرفایی از این و اون شنیدم

تو هر ر اهی که بی عشقه تو رفتن

به بن بست و پشیمونی رسیدن

تو رفتی بعد تو دنیام شب شد

 شبه یلداییی که اخر نداره

 تو نیستی من همیشه بغض دارم

کسی این حالمو باور  نداره

حالا من موندمو این اطاقو یه دنیا خاطره

محاله اخ محاله عشق تو رو یام بره

چشمامو رو دنیا بستم واسه تو بگو من چی کم گذاشتم واسه تو

توبودی تنها آرِزوی ‌زندگیم بگو مگه دل به کی بستم غیر تو

بگو چرا فاصله ها کم نمیشه

چرا دلم تو دله تو جا نمیشه

تو که دله منو زدی شکستی و رفتی

بهشت تو چرا جهنم نمیشه

اگه جای منم بودی و این همه بدی دیدی 

از کسی که دوسش داری تو هم دیوونه می شدی

شوخی که نیست امروز بیای بگی عاشقی و بری

فرداش بیای  بگی دیگه خسته شدی

 یه بار دو بار سه بار دیگه خسته شدم اخه

چقدر باید تورو من ببخشمت

تو که از اول منو عشقمو می خواستی

چی شده که میگی دیگه نبیمنت

بیا سری به من بزن ببین چی بودم و چیم 

اهله همین حوالیم زخمی خوش خیالیم

تو ماهی عشق منی مثله یه تنگ خالیم

تموم حرفه دله من خلاصه میشه تو یه چیز

ما قسمت هم نمیشیم خداحافظ برو عزیز

له شده قلبم زیر پات اشک پشیمونی نریز

عقلمو گم کردمو هی به حرف دل گوش میکنم

خودمو کشتمو نشد تو رو فراموش بکنم

گفتی که از پیشت برم گفتی که من مسافرم

تکیه به شونه هام نکن من از تو افتاده ترم

حالا که با خیال تو من شب و روزم سفرم

توی دو راهی موندمو آیا برم آیا نرم

قصه عشقی که میگم
       قصه لیلای مجنونه 
               با یه روایت دیگه 
                      لیلا جای مجنونه 
                              مجنون سر عقل امده 
                                           شده آقای این خونه 
                                                    تعصب و یه دندگیش 
                                                          لیلا رو کرده دیوونه 
                                           اما لیلی بی مجنونش 
                                 دق میکنه میمیره 
                         با یه اخم کوچیک اون 
                 دلش ماتم میگیره 
         میگه باید بسازه اون 
  این مثل یه دستوره 
  همین یه راه مونده واسش 
             چون عاشقِ مجبوره
                    زوره عشق تو زوره
                           احساس همیشه کوره 
                                  هر جا خودخواهی باشه 
                                         انصاف از اونجا دوره 
                                               عاقبت این لیلی ما 
                                                    مثل گل های گلخونه 
                                                        تو قاب سرد شیشه ای 
                                                      پژمرده و دلخونه 
                                              حکایت عشق اونا
                                      مثل برف زمستونه 
                         آمدنش خیلی قشنگ 
                 آب کردنش آسونه 
        قلب تو خالی از عشقو
بی نور و سوت و کوره
عاشق کشی مرامت
     نگات سرده و مغرور 
           عشقو ببین توی نگاش
                        از کینه ی تو دوره 
                             یه کاری کن تو هم براش 
                                            چرا عاشقیتم زوره
                                                     زوره، عشقِ تو زوره
                                                     احساس همیشه کوره 
                                            هرجا خودخواهی باشه 
                                    انصاف از اونجا دوره 
                            زوره، عشق تو زوره
                    احساس همیشه کوره 
            هرجا خودخواهی باشه 
    انصاف از اونجا دوره

راهی به سوی آسمانها دارم

قطره های باران صورتم را خیس کردند

 و دستانم لمس  میکند گرمی چشمان عاشقت را

چشم میدوزم تا افق

غرق شادی میشوم  و پرواز میکنم

اوج  میگیرم

آری با بالهای خیس پریدن شیرین تر است

زیرا که میدانی سخت است اما می روی

اینجا یک نفر  میگوید مرا دوست دارد

میترسم اما بسویش میروم

دستانم را میگیرد وشرم میکنم  نگاهش کنم

آری من دوست  ندارم این هوای پرواز از سرم بیافتد

میخواهم  بروم

آیا میآیی آیا میتونم به تو اعتماد کنم ؟

قول میدهی هروقت  هوای باریدن  کردم

کنارم بمانی

تنهایم نگذاری

شاید زیاد باشد اما قول میدهی خواب باران که میبینم نگاهت را از من نگیری

دستامو رها نکن قول میدهی

خدایا!

وحشت این بغض

می کشد مرا

بگو بال هایم را پس بدهند.

غصه این بی هم زبانی

درد می آورد دلم را

بگو مونس و همدمم را به من بازگردانند.

من به یاد توست

که زمستان را بهار می بینم

شب را با تو در پس سایه های سحر

زندگی می کنم.

بوی عطر خاک

پندارم را می نوازد

وقتی که یاد تو

ظرف شیشه ای دلم را پر می کند

زیر نور ماه

در کوچه خاطره هایت قدم می زنم

با نور فانوس یادت

آواز سر می دهم

حالا همه ی تو را

در همه ی خود می بینم

بگو تو را به من بازگردانند!.....

خدا رو می خوام نه واسه اینکه ازش چیزی بخوام
خدا رو می خوام نه واسه مشکل و حل غصه هام

خدا رو دوست دارم نه واسه ی جهنم و بهشت
خدا رو دوست دارم ولی نه واسه ی زیبا و زشت

خدا رو می خوام نه واسه خودم که باشم یا برم
خدا رو می خوام نه واسه روزای تلخ آخرم

خدا رو می خوام نه واسه سکه و سکوی و مقام
خدا رو می خوام که فقط تو رو نگه داره برام

خدا رو دوست دارم واسه اینکه تو رو بهم داده
خدا رو دوست دارم چون عاشق بودن و یادم داده

خدا رو دوست دارم چون عاشقارو خیلی دوست داره
خدا رو دوست دارم چون عاشق و تنها نمی زاره

خدا رو دوست دارم واسه اینکه تو رو بهم داده
خدا رو دوست دارم چون عاشق بودن و یادم داده

خدا رو دوست دارم چون عاشقارو خیلی دوست داره
خدا رو دوست دارم چون عاشق و تنها نمی زاره

خدا رو دوست دارم واسه اینکه حواسش با منه
خدا رو دوست دارم آخه همیشه لبخند می زنه

خدا رو دوست دارم واسه اینکه من و تو با همیم
خدا رو دوست دارم که می دونه ما عاشق همیم